22 Temmuz 2015 Çarşamba

Anılar, hatıralar...



Eşyalara can veren onları önemli kılan şey hatıralar. Özellikle özleyip kaybettiğiniz kişiler ile anılar dolu ise.



Dayımı trafik kazasında kaybedeli yıllar oldu. Geride siyahbeyaz fotoğraflar ve asker hediyesi cam kolonyalığı kaldı.


Atlet abimin doğumunda hediye gelmiş (1970) Tabi 4 yıl sonra ablam da giymiş.


Annemin el emeği kanevçe fotoğraflık.


Dayımı kaybettiğimizde üniversitedeydim. Bu takımı da anneme asker hediyesi olarak getirmiş. Yıllarca annemin vitrinini süsledi ve şimdi benim evimde anıları ile bana huzur veriyor :)


Annemin çeyizinden; yer yatağı kumaşı. Hala taş gibi sağlam ve pırıl pırıl

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder